Voor mannen!

Mannen kunnen zelf veel doen om hun testosteronpeil op te krikken.

Testosteron houdt een mannenlichaam lang gezond. Het hormoon heeft namelijk veel te maken met het geheugen, botontkalking, de gemoedstoestand en hart- en vaatziekten.

Oudere mannen met een laag testosterongehalte hebben een hogere kans om te overlijden. Hoewel het nog niet hard bewezen is, wijzen onderzoeken er op dat oudere mannen met een relatief hoog testosteronpeil meer energie hebben en minder vatbaar zijn voor ouderdomsziekten.

Verschillende problemen
De productie van testosteron neemt langzaam af bij het ouder worden. Doordat testosteron overal in het mannenlichaam aan het werk is, betekent dit dat een tekort aan het hormoon ook voor verschillende problemen kan zorgen.

Van geheugen tot botten
In het bloed van een gezonde man schommelt de concentratie testosteron dagelijks tussen de 11 en 30 nanomol per liter. Vanaf het 40ste levensjaar kunnen mannen merken dat hun spierkracht en spiermassa iets afnemen. Dat gaat heel geleidelijk. Het korte termijngeheugen zal langzaam maar zeker iets minder goed gaan functioneren en op latere leeftijd neemt de zin in seks wat af. Ook kunnen problemen met slapen ontstaan. Er is een verband tussen laag testosteron en botontkalking (osteoporose), maar het is nog onduidelijk of een laag testosteronniveau botontkalking veroorzaakt of dat het juist een gevolg daarvan is.

Metabool syndroom
Een laag testosterongehalte wordt ook vaak gezien in combinatie met het zogeheten metabool syndroom. Dat syndroom is een combinatie van factoren die kunnen leiden tot hart- en vaatziekten. Het gaat om hoge bloeddruk, een te hoog cholesterolgehalte, een ongunstige bloedsuikerspiegel, aderverkalking en (extreem) overgewicht. Ook hier is niet duidelijk of een laag testosteronniveau dit alles veroorzaakt of dat het juist een gevolg is. De echte boosdoener is mogelijk het vet dat rond organen ligt opgeslagen.

Orgaanvet
Uit een groeiend aantal onderzoeken blijkt dat diep in de buik liggend vet de bloedsuikerspiegel en de cholesterolwaarden negatief beïnvloeden. Diepliggend buikvet of orgaanvet zet testosteron om in het vrouwelijk hormoon oestrogeen, dat vetopslag nog eens bevordert. Terwijl de vetmassa toeneemt en de spiermassa afbrokkelt, wordt het lichaam minder gevoelig voor insuline en neemt de kans op diabetes type 2 toe. De meeste mannen kunnen dit proces terugdringen of zelfs ten goede keren. Ze kunnen hun testosteronproductie weer opkrikken door hun leefstijl te veranderen.

Penopauze
Bij vrouwen die in de overgang komen, verandert de hormoonspiegel relatief snel. Deze menopauze kent niet echt een mannelijke tegenhanger. Bij mannen wordt wel eens van een penopauze of andropauze gesproken, als de testosteronspiegel in het bloed niet meer boven de 12 nanomol per liter komt. Een tekort komt voor bij bijna 1 op de 10 mannen in de leeftijd tussen 40 en 79. Allerlei klachten kunnen ontstaan, die echter niet altijd worden opgemerkt of in verband worden gebracht met laag testosteron. De belangrijkste klachten zijn afname van het libido, depressieve gevoelens en botontkalking.

Vrij testosteron
Een man met een laaggemiddeld testosteron hoeft niet direct meer klachten te hebben dan iemand met bovengemiddeld testosteron. Leidt bij de ene man een testosteronpeil van 20 al tot klachten, bij een ander is er dan nog niets aan de hand. Dat heeft ook te maken met de hoeveelheid “vrij testosteron” in het bloed. Alleen de vrije, ongebonden vorm van testosteron is biologisch actief. De verhouding van gebonden en ongebonden testosteron in het bloed speelt dus ook een rol bij het wel of niet voorkomen van klachten bij een laag testosterongehalte.
Een arts kan met een test van gebonden en ongebonden testosteron bepalen of het zinvol is extra testosteron toe te dienen.

Door: Jan Willem Wensink – dokterdokter.nl

What You Need to Know: Optimizing Testosterone Levels in Aging Men

• Testosterone, the chief male hormone, is essential for libido and erectile function, and plays a crucial role in mood, energy, bone health, and body composition.
• Testosterone levels decline with age, usually beginning in a man’s mid-30s. Diminishing testosterone levels have been linked with disorders such as depression, fatigue, obesity and cognitive decline.
• Low testosterone in men is strongly associated with metabolic syndrome, and may be a risk factor for type 2 diabetes and cardiovascular disease.
• Restoring testosterone to youthful levels offers men a wealth of health benefits, including benefits for heart health, body composition, mood, and memory.
• Bioidentical testosterone has not been found to have adverse effects on the healthy prostate gland—in fact, it may help improve prostate symptoms in men with low-normal testosterone levels. Testosterone therapy is contraindicated in men with prostate cancer.
• Regular blood testing can help you and your physician decide if testosterone therapy is right for you. Optimizing testosterone levels requires a multi-pronged approach that includes optimal diet, proper nutrition, nutritional supplements, exercise, and bioidentical testosterone.

Prostaatkanker voorkomen
De PSA-test screent preventief op prostaatkanker. Deze screening heeft voor- en nadelen. Wat kunt u zelf nog meer doen? Medisch Dossier geeft u een aantal voeding- en leefstijladviezen.

De omstreden PSA-test – de bloedtest die doorgaans wordt gebruikt om op prostaatkanker te screenen – doet meer kwaad dan goed. Volgens een adviesraad van de Amerikaanse regering moet die niet langer aan gezonde mannen worden aangeboden. Deze routinetest signaleert het wanneer iemand een hoog gehalte prostaatspecifiek antigeen (PSA) in de bloedcirculatie heeft. Maar hij leidt eerder tot overdiagnostiek en overbodige behandeling dan dat hij levens redt. Tegelijk kan hij funeste gevolgen hebben voor de rest van het leven, zoals impotentie en incontinentie. Dit stelt de US Preventive Services Taskforce (USPSTF) in zijn Recommendation Statement. Europese landen, waaronder Groot-Brittannië en Nederland, bieden om deze reden geen PSA-test als standaard screening aan.

In 2008 gaf de USPSTF al een negatief advies over screening op PSA bij mannen boven de 75 jaar, maar nu bevelen ze aan dat gezonde mannen – van welke leeftijd dan ook – daar niet op getest worden. De reden is dat de deskundigen op basis van de huidige informatie moeten concluderen dat ‘de voordelen van screening op prostaatkanker aan de hand van het PSA-gehalte niet opwegen tegen de schadelijke effecten’ 1.

Voor- en nadelen
Het belangrijkste doel van prostaat kanker screening is het redden van levens. Maar na analyse van twee grote klinische onderzoeken uit 2009 naar het testen op PSA kwam de USPSTF tot de conclusie dat de screening nauwelijks effect heeft op het aantal mannen dat na tien tot veertien jaar aan prostaatkanker overlijdt.

Het eerste onderzoek – dat in Amerika werd gedaan – kon geen vermindering van het aantal prostaatkankerdoden door deze screening vinden. Het andere – dat in zeven Europese landen werd uitgevoerd – toonde aan dat meer dan duizend mannen gescreend moeten worden om één enkele prostaatkankerdode te voorkomen. Vijf van de zeven landen die voor dat onderzoek gegevens aandroegen, konden zelfs geen statistisch significante vermindering van sterfte vinden.

Aan de andere kant is er wel sterk bewijs dat het testen op PSA samengaat met significante schade. Prostaatkanker groeit vaak zo langzaam, dat veel mannen bij wie de ziekte bij screening is ontdekt waarschijnlijk nooit behandeling hiervoor nodig hebben. Toch krijgt nog steeds 90 procent van de mannen in zo’n geval een vroege behandeling met chirurgie, bestraling en/of hormoontherapie – die alle drie desastreuze gevolgen kunnen hebben. Tot vijf van de 1000 mannen zullen binnen een maand na de operatie overlijden. Ten minste 20 procent zal na de operatie ernstige langetermijngevolgen ondervinden, zoals urine-incontinentie, erectiestoornissen en/of darmproblemen, en dat geldt ook voor 30 procent van degenen die een bestraling ondergaan. Ook hormoontherapie wordt in verband gebracht met erectiestoornissen en met borstvergroting en opvliegers.

Bovendien blijken routine-PSA-tests een hoog percentage vals positieve uitslagen op te leveren (waarbij dus ten onrechte kanker wordt aangetoond). Dit leidt tot nog meer testen, waaronder weefsel biopsie – met de risico’s van dien, zoals haematospermia (bloed in het sperma) en plasproblemen. Ondanks deze bewijzen houden veel artsen nog steeds vast aan de PSA-test, evenals patiënten zelf.

Er zijn echter ook andere manieren om met prostaatkanker om te gaan. Een daarvan is erachter zien te komen hoe u de prostaat gezond kunt houden en op een natuurlijke manier de ziekte proberen te voorkomen.

Natuurlijke preventie
Zoals veel andere vormen van kanker lijkt prostaatkanker in hoge mate beïnvloed te worden door onze voeding en leefstijl. Het nemen van supplementen, aandacht schenken aan wat u eet en hoe veel u beweegt zouden het risico op de ziekte kunnen verkleinen of de voortgang vertragen zodra die is vastgesteld.

Eet meer vis
Het eten van vette vis met een hoog gehalte aan omega-3-vetzuren biedt bescherming tegen prostaatkanker, wellicht doordat deze infecties bestrijden. Uit een onderzoek van meer dan 6000 Zweedse mannen die dertig jaar werden gevolgd, bleek dat wie helemaal geen vis at twee tot drie maal meer kans had prostaatkanker te krijgen dan wie matig tot veel vis at 2.

Momenteel is er klinisch onderzoek gaande om te zien of supplementen met omega-3 de voortgang van prostaatkanker kunnen stoppen of zelfs kunnen keren. Voorlopig lijkt bewijs uit een klein, kortdurend onderzoek erop te wijzen dat aanvulling met visolie supplementen, in combinatie met een vetarm dieet, het aantal sneldelende cellen in het prostaatkankerweefsel kan verminderen 3.

Eet ook meer tomaten
Een doodgewone tomaat lijkt ook bescherming te bieden tegen prostaatkanker. Onderzoekers van Harvard ontdekten dat mannen die veel tomaten en tomaatproducten aten (bijvoorbeeld tomatensaus en pizza) hun kans op prostaatkanker met 35 procent verkleinden. Bij agressieve vormen van prostaatkanker werd dat risico zelfs meer dan de helft kleiner 4.

Wetenschappers vermoeden dat dit anti kankereffect toe te schrijven is aan lycopeen, de krachtige antioxidant die in tomaten zit. Een Finse studie stuitte op een sterk verband tussen lycopeen in het bloed en het algehele kankerpercentage bij mannen 5.

Verschillende onderzoeken zijn ook gedaan naar de effecten van lycopeen supplementen bij mannen met prostaatkanker. Volgens een analyse van acht onderzoeken bleek het PSA-bloed gehalte lager naarmate de inname van lycopeen hoger was. Er bleek ook uit dat lycopeen supplementen prostaatkanker kunnen vertragen en ook de symptomen daarvan – zoals pijn en urinewegproblemen – kunnen beperken 6.

Leve het spruitje
Van het eten van veel groente is bekend dat het het risico op kanker verkleint. Bij prostaatkanker geldt dat in het bijzonder voor de kruisbloemige groenten. Vergeleken met wie minder dan één portie per week at, had degene die twee of drie maal per week dit soort groente op het menu zette – zoals spruitjes, broccoli en bloemkool – 40 procent minder kans op prostaatkanker, zo wees onderzoek uit. De carotenoïden luteïne en zeaxantine blijken daar verantwoordelijk voor te zijn. Deze lijken ook een stimulerend effect te hebben op de afbraak van carcinogenen uit milieuvervuiling, die ook met prostaatkanker in verband worden gebracht 7.

Doe mediterraan
Het traditionele mediterrane voedingspatroon blijkt een beschermende werking te hebben tegen prostaatkanker. Typerend daarvoor is dat het veel vegetarische producten bevat, zoals granen, groenten, bonen en gedroogd en vers fruit, en olijfolie als de belangrijkste bron van vet. Voorts bevat het weinig verzadigde dierlijke vetten, bewerkt rood vlees en zuivelproducten, een regelmatige consumptie van kleine vissen, weinig alcohol, maar wel met wijn bij de maaltijd. Mannen met een dergelijk voedingspatroon hebben significant minder kans op prostaatkanker vergeleken met wie een typisch Westerse manier van eten heeft 8.

Drink groene thee
Een Italiaanse studie onder mannen met hooggradige intra-epitheliale neoplasie van de prostaat – afwijkingen in het prostaatweefsel die waarschijnlijk een voorstadium vormen van kanker – onderzocht een jaar lang de effecten van dagelijkse inname van 600 mg catechinen uit groene thee (het actieve ingrediënt) ten opzichte van een placebo. De resultaten toonden aan dat bij degenen die groene thee kregen slechts in iets meer dan 3 procent van de gevallen prostaatkanker ontstond. In de placebogroep echter was dat 30 procent. Dit wijst erop dat bij mannen die een hoog risico op prostaatkanker hebben vanwege deze neoplasie, groene thee dit kan helpen voorkomen 9.

Neem supplementen met selenium
In een onderzoek van de universiteit van Arizona met ongeveer 1300 Amerikanen die ooit huidkanker hadden, werd gekeken naar het effect van selenium. De helft van hen kreeg dagelijks 200 mcg selenium en de andere helft een placebo. De deelnemers slikten vierenhalf jaar lang hun pillen en werden daarna nog twee jaar gevolgd. Hoewel het geen vermindering van het aantal gevallen van huidkanker gaf, kwam er in de seleniumgroep in totaal 37 procent minder kanker voor en 50 procent minder kankersterfte dan in de placebogroep. Bovendien werd de kans op prostaatkanker in de seleniumgroep 63 procent kleiner 10.

Zoek de zon op
Van calcitriol – de actieve vorm van vitamine D – is bekend dat het een snelle toename van prostaatkankercellen belemmert, evenals invasieve groei (waarbij de tumor doorgroeit naar andere organen of structuren)11. Mannen met een lager vitamine-D-gehalte blijken meer kans op de ziekte te hebben12. Zorgen voor genoeg vitamine D – van de zon of uit supplementen – kan een andere manier zijn om prostaatkanker te vermijden. (Zie het hoofdartikel in dit nummer voor meer informatie over vitamine D en het verkrijgen van een optimaal gehalte hiervan.)

Blijf actief
Regelmatige lichaamsbeweging kan een beschermend effect hebben tegen prostaatkanker13. Dit kan de voortgang van de ziekte ook helpen vertragen en de overlevingskansen bij prostaatkankerpatiënten verhogen. In een onderzoek van Harvard werden 2705 mannen bij wie prostaatkanker was vastgesteld 18 jaar gevolgd. De conclusie was dat wie regelmatig aan lichaamsbeweging deed – vooral intensieve sporten als fietsen, zwemmen, tennis en joggen – een significant lager risico had om in het bijzonder aan prostaatkanker of door een andere doodsoorzaak in het algemeen te overlijden 14.

Joanna Evans

1. Ann Intern Med, 21 mei 2012; onlinevoorpublicatie
2. Clin Cancer Res, 2009; 15: 2559-2566
3. Cancer Prev Res [Phila], 2011; 4: 2062-2071
4. J Natl Cancer Inst, 1995; 87: 1767-1776
5. Ann Epidemiol, 2009; 19: 512-518
6. Prostate Cancer Prostatic Dis, 2009; 12: 325-332
7. J Natl Cancer Inst, 2000; 92: 61-68
8. Actas Urol Esp, 2012; 36: 239-245
9. Cancer Res, 2006; 66: 1234-1240
10. JAMA, 1996; 276: 1957-1963
11.  ISRN Urol, 2011; 2011:301490
12. J Androl, 2002; 23: 9-17
13. World J Urol, 2012; 30: 167-179
14. J Clin Oncol, 2011; 29: 726-732

DHEA
Facilitates Anti-Aging, Enhances Libido, Rejuvenates the Immune System, Prevents Heart Disease, Reduces Body Fat, Tames Stress, Restores Memory, Fights Cancer

Dehydroepiandrosterone (DHEA), the most abundant hormone found in the human body, is sometimes referred to as the “Anti-Aging Hormone.” DHEA, like HGH and melatonin, has shown to have broad anti-aging and anti-disease effects on the body, both indirectly and directly. [1] DHEA regulates the body’s production and regulation of 18 other steroid hormones including sex hormones (estrogen, testosterone), stress hormones (cortisol, norepinephrine), and DHEA plays a vital role in increasing lean muscle mass, burning fat, and stimulating bone growth. [2, 3] Certain cells in the body have DHEA-specific receptors, which indicates that DHEA has direct effects on body tissue and physiology. [3]

The body’s production of DHEA begins in the brain with the pituitary gland’s secretion of adrenocorticotrophic hormone (ACTH), which travels through the bloodstream to the adrenal glands located atop the kidneys. ACTH signals the adrenal glands to convert cholesterol to DHEA, which is released into the bloodstream primarily as DHEA-sulfate (DHEAS). In addition to production in the adrenal cortex, DHEA is also synthesized in the brain and skin. [1]

DHEA was first discovered in 1934. In the early 1980s, DHEA was widely sold in health food stores, primarily as a weight-loss product. Until 1986, DHEA was a nonprescription drug, then the FDA reclassified it on the basis that the longer-term risks were unknown. [4] In October 1994, the U.S. Dietary Supplement Health and Education Act, among many other effects, changed the regulatory status of DHEA so that supplements could again be sold without a prescription. [5]

In the U.S.A., the value of a drug or therapeutic agent is determined by large-scale, double-blind, placebo-based clinical studies, which are very expensive. Because DHEA is a naturally occurring substance, it cannot be patented. Therefore, there is no incentive for pharmaceutical companies to invest millions of dollars on clinical trials to determine the effectiveness of DHEA in the treatment of specific diseases, in compliance with the requirements of the FDA for any drug. However, numerous researchers have conducted a wide range of relatively small-scale DHEA studies for many years, and the findings show great promise for the value of DHEA. Interestingly, pharmaceutical firms are reportedly testing synthetic forms of DHEA for their potential in treating AIDS, lupus erythematosus, and Alzheimer’s. [6, 7]

DHEA is the focus of some of the most exciting research in medical science in this century. [8] In this report, a few important studies will be noted, but there are hundreds of others in the literature.

Requirements

R.D.A. Minimal Requirements. The U.S. Government, through the National Research Council’s Food and Nutrition Board, has not established a Recommended Dietary Allowances (RDA) for DHEA.

Unique Needs. Each individual’s needs are different, depending on his or her goals, age, general health, pre-supplement DHEA levels, etc. The goal of most anti-aging and health promotion DHEA supplementation programs is to restore circulating levelsof DHEA to those of a person approximately 20 to 30 years of age. Accordingly, the pre-supplementation levels of DHEA should be established. Several experts recommend having a physician periodically monitor the person’s DHEA and DHEAS levels by means of a simple saliva test (at a cost of approximately $40) or a blood test (at approximately $60 to $90). [9]

Unlike HGHand melatonin, DHEA levels are relatively constant throughout the day, so there does not appear to be any advantage or disadvantage in dosing at a particular time of day, although one researcher recommends taking DHEA within an hour or two after rising in the morning. [10] Another recommendation is to divide the total DHEA daily dose into smaller doses taken three or four times daily. [1]

Taking too much DHEA can suspend the body’s internal production, so one researcher recommends taking DHEA supplements on alternating days. [1] Another researcher recommends “cycling” DHEA with 4 weeks of supplementation, followed by 2 to 4 weeks without supplementation, before starting a new cycle. [5]

Signs of Deficiency. DHEA deficiency is associated with increased vulnerability to various cancers (including breast, ovarian, prostate, and bladder), atherosclerosis, high blood pressure, Parkinson’s disease, diabetes, nerve degeneration, and other age-related conditions. [1, 2]

Food Sources. The only natural food source for the precursorsubstance to DHEA is the extract of wild yams (diosogenin or discorea). [4, 14] Many researchers report that DHEA in plants (wild yam) exists only in a precursor form and that human bodies in general and older human bodies in particular cannot convert any plant extract into DHEA. [9, 10, 15]

Chromium picolinate supplements reportedly boost the body’s DHEA production. [16]

Forms. DHEA is available in nonprescription pills and capsules, and higher-strength (fully formed DHEA) prescription pills and capsules. Most commercially available DHEA is produced in laboratories from substances such as diosogenin and discorea that are extracted from wild yams.

Why People Take It

Weight Loss. In a 28-day study, DHEA therapy resulted in a group of men losing 31 percent of their mean body fat without changing their body weight. [2] The role of DHEA in weight loss may be related to the hormone’s blocking of an enzyme known to produce fat tissue and promote cancer cell growth. [2] The same 31 percent loss of body fat without changing total body weight was observed in mice experiments conducted by DHEA research pioneer Arthur Schwartz, Ph.D., professor at Fels Institute for Cancer Research and Molecular Biology at Temple University School of Medicine. [1, 17]

DHEA suppresses the appetite, and particularly suppresses hunger for calorie-laden fats. [8] The anti-obesity effect of DHEA may be based on the hormone’s inhibitory effect on the fat-producing enzyme glucose-6-dehydrogenase (G6DPH). Another effect of DHEA seems to be its stimulation of cholecystokinin (CCK), which signals the body to feel satiated as if having completed a full meal. [1]

Immune System Enhancement. DHEA appears to restore immune balance and stimulate monocyte production (the cells that attack tumors), B-cell activity (the cells that fight disease-causing organisms), T-cell mobilization (infection fighting T-cells have DHEA binding sites), and protection of the thymus gland (which produces T-cells). [3]

Research on mice conducted by Dr. Raymond Daynes, head of the division of cell biology and immunology at the University of Utah in Salt Lake City showed that DHEA rejuvenated immune function (proliferation of T-cells and IL cytokine 2), and increased the ability of older mice to make far better use of vaccines in fighting diseases such as hepatitis B, influenza, diphtheria, and tetanus. [1] Another study by Dr. Daynes demonstrated DHEA’s ability to reverse ultra-violet (UV) damage to the immune systems of mice. [8] In another study, researchers at Kentucky University’s Sanders-Brown Center for Aging significantly reversed the immune deficiency of mice having age-related declines in antibody response. [3]

Cancer. In laboratory animal studies, DHEA seems to protect against several cancers, including breast, liver, lung, colon, skin, prostate, testicular, and ovarian. [7] According to one study, 50 milligrams daily of DHEA for three weeks produced an increase in the natural killer cells, which are the body’s primary defenders against cancer. [18] In small-scale studies, low levels of DHEA has been associated with gastric cancer, prostate cancer, and bladder cancer, but larger-scale studies are needed. [10]

Brain Function. Brain tissue contains 6.5 times the concentrations of DHEA than other tissue in the body. [1, 12] Studies indicate that DHEA administration improves memory and cognitive processing, acts as a growth hormone in helping neurons grow new dendrites, and controls levels of the stress hormone cortisol. [11] A study in a nursing home of 61 men between the ages of 57 to 104 years, found that lower levels of DHEA correlated with greater dependency and increased difficulty in conducting daily activities. [1]

Mood and Sense of Well Being. In a 1994 double-blind, controlled study conducted by Dr. Arlene Morales, Samuel Yen, and their associates at the University of California School of Medicine in San Diego, 17 women and 13 men between the ages of 40 and 70 were divided into two groups: one received 50 milligrams of DHEA orally for 3 months and the other group received placebos. The group receiving the DHEA had significant results in that 82 percent of the women and 67 percent of the men reported an improved sense of well being, including better quality of sleep, increased energy, feeling more relaxed, and more capable of handling stress. [1, 8, 19] In another study, a group of middle-aged and elderly men taking DHEA for one year reportedly experienced a greater sense of well-being, improved ability to cope with stress, increased mobility, reduced pain, and improved sleep. [2] Research by Owen M. Wolkowitz, MD and colleagues in the Department of Psychiatry at the University of California, San Francisco, determined that DHEA was effective in treating depression and that the improvement was dose related, with greater improvement noted for subjects taking larger doses of DHEA. [8, 20]

Sex Drive. Approximately 30 to 50 percent of total androgensin adult men are derived from DHEA. [3, 20] In women, an estimated 70 percent of estrogens before menopause and nearly 100 percent after menopause are derived from DHEA. [3]

Impotence. High levels of DHEA in men correlate with low incidence of impotence. [21]

Menopause. DHEA appears to offer many of the benefits of estrogen replacement therapy(ERT), but without the unwanted side effects. [8] Relevant research in this area was conducted by Dr. Pierre Diamond in a study at Le Centre Hospitalier de l’Universite Laval in Quebec City involving 20 postmenopausal women aged 60 to 70 years who were not receiving estrogen and who instead received DHEA in topical creams daily, with reported positive effects on insulin resistance, improved body mass indices, increased bone density, reduced cholesterol, etc. [8] In Europe, DHEA has a long history of use as an a postmenopausal antidepressant. [8]

Prevent Osteoporosis. DHEA is converted in the bone cells into a form of estrogen called estrone, which increases the cellular activity of osteoblasts that build bones. In addition, DHEA arrests osteoclasts, which are free-radical-activated entities that absorb bone and make it porous. [3]

Heart Disease. Some epidemiologic studies have found an association between low DHEA serum levels and heart disease. Researchers Elizabeth Barrett-Connor, MD and Deborah Goodman-Gruen, MD, Dept. of Family and Preventive Medicine, University of California, San Diego, School of Medicine studied natural DHEAS serum levels in 1,029 men and 942 women in a 19-year study. Their finding was a statistically significant reduced risk (to 85 percent) of death from cardiovascular disease in men with increased DHEA serum levels. [20] Studies conducted by David M. Herrington, MD, Division of Cardiology, Bowman Gray School of Medicine, Winston-Salem, NC, found that high serum levels of DHEA play a role in preventing the development of coronary atherosclerosis. [20] A 1986 study reported in the New England Journal of Medicine involving 242 middle-aged and elderly men taking small doses of DHEA over a 12-year period showed an apparent correlation with 48 percent reduction in death from heart-disease and 36 percent reduction in death from other causes. [1, 3, 7]

Diabetes. Some researchers believe DHEA may protect against adult-onset diabetes. In a 3-week randomized double-blind, placebo-controlled trial of 15 post-menopausal women, Gordon W. Bates, Jr., MD, then at the Department of Obstetrics and Gynecology, University of Tennessee, Memphis, and colleagues at Baylor College of Medicine, Houston, found that the group of subjects receiving 50 mg of DHEA daily experienced significantly enhanced insulin sensitivity. [20]

Lupus. A study reported in the journal Arthritis Rheum. indicates that DHEA may help patients with systemic lupus erythematosus. [22]

Alzheimer’s Disease. DHEA is being studied for its potential value in treating Alzheimer’s disease, particularly in the earliest stages to inhibit or prevent progression of the disease. Individuals with Alzheimer’s have 48 percent less DHEA than matched controls of the same age, but it is not known if the low DHEA levels are a cause or an effect of Alzheimer’s. [12] DHEAS may also play a role in blocking the neurodestructive effects of gamma-aminobutyric acid (GABA), a naturally occurring brain neurotransmitterthat is believed to be linked to Alzheimer’s disease. [1]

Anti-Aging Considerations

DHEA replacement therapy may be one of the most promising approaches to slow aging while reducing the risk of degenerative disease. [5] DHEA supplements have been shown to help prevent cancer, arterial disease, multiple sclerosis, and Alzheimer’sdisease; treat lupus and osteoporosis; enhance the immune system; and enhance memory. [1] In addition, DHEA is reported to rejuvenate virtually every organ system, restore energy, improve mood, increase sex drive, relieve stress, reduce body fat, and make the skin softer and hair shinier. [8] DHEA gives people the ability to take control of the aging process, and undo the damage inflicted by time. [8] One of the most commonly observed effects of taking DHEA is increased energy levels. [23]

Like other anti-aging hormones, such as HGH, DHEA is produced by the body in abundant supplies during youth, reaching a peak around age twenty-five, then falling to much lower levels in later life. In the youthful prime of life, men produce approximately 31 mg DHEA daily, and women product approximately 19 mg. [5] Sixty-five-year-old people only have 10 to 20 percent as much circulating DHEA as 20 year olds. [1] Interestingly, only humans and primates show the endocrinological pattern of having very high prenatal serum levels of DHEA and DHEAS that drop to virtually none at birth, then rise again dramatically at puberty. [20] After peaking in the years of the mid-twenties, the decline rate for DHEA and DHEAS is relatively constant at about 2 percent per year. Studies indicate that DHEA and DHEAS levels in young women are 10 to 30 percent lower than in young men, but with age these sex-based differences disappear as the levels of circulating DHEA and DHEAS drop. [20] In the bodies of the elderly, the DHEA levels drop to virtually none just before death. [8]

Stress causes a drop in DHEA levels, and some clinicians monitor DHEA levels to track long-term stress. [11] Alcohol consumption reduces DHEA levels. [5] Caffeine (from coffee, tea, sodas, chocolate, candy, medications, etc.) raises cortisol and lowers DHEA. [9]

Some of the reported benefits of DHEA may be related to DHEA’s role in stimulating production of HGH and insulin-like growth factor (IGF-1). Some researchers express the opinion that while DHEA may slow some of the problems of aging, DHEA cannot reset the cellular clocks of aging, nor can it extend the maximum life span. [14, 24] According to DHEA pioneer researcher Dr. Samuel Yen, DHEA is “a drug that may help people age gracefully.” [25]

Safety Considerations

High doses of DHEA over long periods may suppress the body’s natural ability to synthesize the hormone. [2]

Patients with kidney disease or multiple sclerosis have taken extremely high doses: 6 to 8 grams of DHEA daily, without adverse side effects. [7] Up to 1,600 mg of DHEA have been administered daily to subjects without side effects. [11] In early experiments, doses as high as 3,000 mg were administered. At extremely high doses over a longer period of time, some women temporarily experienced acne and increased expression of male attributes including facial hair growth and deepening of the voice. [11]

Animal studies have shown that DHEA at high doses can lead to liver enlargement and liver damage. [2, 4, 21] Some animal and epidemiologic studies suggest that higher serum levels of DHEA may be associated with increased risk for ovarian and perhaps prostate or other types of cancer.

Prostate and other cancer patients should consult their physician regarding DHEA supplementation.

References

[1] Klatz, D.O., Ronald with Kahn, Carol, Grow Young with HGH (New York: 1997, HarperCollins Publishers, Inc.), pages 10, 186-189, 191. ISBN 0-06-018682-8

[2] Balch, M.D., James F., and Balch, C.N.C, Phyllis A., Prescription for Nutritional Healing Second Edition (Garden City Park, NY: 1997, Avery Publishing Group), page 545. ISBN 0-89529-727-2

[3] Le Vert, Suzanne, HGH: The Promise of Eternal Youth (New York: 1997, Avon Books), pages 25, 26, 93, 106, 153, 172. ISBN: 0-380-78885-3

[4] Cooper, M.D., M.P.H., Kenneth H., Advanced Nutritional Therapies (Nashville: 1996, Thomas Nelson, Inc. Publishers), pages 202, 250. ISBN 0-7852-7302-6

[5] Ley, Beth M. and Ash, M.D., Richard N., DHEA: Unlocking the Secrets to the Fountain of Youth (Aliso Viejo, CA: 1997, BL Publications), Second Edition, pages 7, 31, 41, 52, 105, 201. ISBN 0-9642703-8-2

[6] University of California at Berkeley Wellness Letter, January 1996 as cited in Cooper, M.D., M.P.H., Kenneth H., Advanced Nutritional Therapies (Nashville: 1996, Thomas Nelson, Inc. Publishers), page 203. ISBN 0-7852-7302-6

[7] Winter, M.S., Ruth, The Anti-Aging Hormones (New York: 1997, Three Rivers Press, Crown Publishers, Inc.), pages 18-20, 32-33. ISBN 0-609-80015-9

[8] Regelson, M.D., William and Colman, Carol, The Super-Hormone Promise (New York: 1996, Simon & Schuster), pages 25, 42, 44, 45, 47, 52-53, 59, 84, 89-91, 298, 302-303. ISBN: 0-684-83011-6

[9] Cherniske, M.S., Stephen, The DHEA Breakthrough (New York: 1996, Ballantine Books, a division of Random House), pages 83, 213, 227, 231. ISBN 0-345-41140-4

[10] Cranton, M.D., Elmer and Fryer, William, Resetting the Clock (New York: 1996, M. Evans and Company, Inc.), pages 114, 108, 233, 277. ISBN 0-87131-823-7

[11] Khalsa, M.D., Dharma Singh with Cameron Stauth, Brain Longevity (New York: Warner Books, 1997), pages 401-402. ISBN: 0-446-52067-5

[12] Dean, M.D., Ward and Morgenthaler, John, Smart Drugs & Nutrients (Menlo Park: 1990, Health Freedom Publications), pages 95-97. ISBN 0-9627418-9-2

[13] Dean, M.D., Ward; Morgenthaler, John, and Fowkes, Steven William, Smart Drugs II: The Next Generation (Petaluma CA: 1993, Smart Publications), page 84. ISBN 0-9627418-7-6

[14] Hendler, M.D., Ph.D., Sheldon Saul, The Doctor’s Vitamin and Mineral Encyclopedia (New York: 1990, Fireside), pages 314, 370. ISBN 0-671-66784-X

[15] Journal of Immunology (1993) 150:2219-30, as cited in Cooper, M.D., M.P.H., Kenneth H., Advanced Nutritional Therapies (Nashville: 1996, Thomas Nelson, Inc. Publishers), page 202. ISBN 0-7852-7302-6

[16] Carper, Jean, Stop Aging Now! (New York: 1995, HarperPerennial, a division of HarperCollin Publishers), page 88. ISBN 0-06-018355-1

[17] Pearson, Durk and Shaw, Sandy, Life Extension: A Practical Scientific Approach (New York: 1980, Warner Books), pages 524. ISBN 0-446-38735-5

[18] American Journal of Obstetrics and Gynecology (1993) pages 1536-9 as cited in Cooper, M.D., M.P.H., Kenneth H., Advanced Nutritional Therapies (Nashville: 1996, Thomas Nelson, Inc. Publishers), page 201. ISBN 0-7852-7302-6

[19] Journal of Clinical Endocrinological Metabolism (June 1994) as cited Le Vert, Suzanne, HGH: The Promise of Eternal Youth (New York: 1997, Avon Books), page 25. ISBN: 0-380-78885-3

[20] Skolnick, A.A., “Medical News & Perspectives: Scientific Verdict Still Out on DHEA,” Journal of the American Medical Association (Nov. 6, 1996) Vol. 276, No. 17, pages 1365-1367.

[21] Mindell, R.Ph., Ph.D., Earl, Earl Mindell’s Anti-Aging Bible (New York: 1996, Fireside), pages 172, 255. ISBN 0-684-81106-5

[22] Arthritis Rheum. (1994) 37:1305-1310 as cited in Skolnick, A.A., “Medical News and Perspectives: Scientific Verdict Still Out on DHEA,” Journal of the American Medical Association (Nov. 6, 1996) Vol. 276, No. 17, pages 1365-1367.

[23] Klatz, D.O., Ronald and Goldman, D.O., Robert Stopping the Clock (New Canaan, Connecticut: Keats Publishing, Inc., 1996), page 66. ISBN: 0-87983-717-9

[24] Fossel, Ph.D., M.D., Michael, Reversing Human Aging (New York: 1996, William Morrow and Company), page 147. ISBN 0-688-14324-5

[25] Yen, S.S., Morales, A.J., and Khorram, O., “Replacement of DHEA in aging men and women: potential remedial effects,” Annals of the New York Academy of Sciences (December 29, 1995) 774:128-42 as cited in Winter, M.S., Ruth, The Anti-Aging Hormones (New York: 1997, Three Rivers Press, Crown Publishers, Inc.), page 20. ISBN 0-609-80015-9