Hoewel in de reguliere geneeskunde hier nauwelijks aandacht aan wordt besteed, lijdt het geen twijfel dat het zuur-base-evenwicht in ons lichaam een belangrijke bijdrage levert aan onze gezondheid. Immers, bij verkeerd pH-waarden van vloeistoffen en/of weefsels, kunnen enzymen niet actief worden (enzymen werken veelal slechts bij een bepaalde pH-waarde van het omringend milieu). Maagsap moet bijvoorbeeld zuur zijn om pepsine in staat te stellen eiwitten te verteren, terwijl de dunne darm alkalisch moet zijn om de daar geproduceerde enzymen van de alvleesklier effectief te doen zijn.
Naar de inzichten van de Duitse voedingsschool dient gezonde voeding een basisch overschot te hebben, omdat een zuuroverschot de pH-waarde van de weefsels te veel omlaag kan brengen. Op basis van de bloedcompositie (pH-waarde 7,4) stelt de Duitse school dat onze voeding voor 80% moet bestaan uit stoffen die een alkalisch milieu bevorderen en voor 20% uit stoffen die een zure omgeving in stand houden. Zuur-base-expert Ragnar Berg heeft de volgende regel gesteld: eet vijf- tot zevenmaal zoveel groente en fruit als het gewicht van alle andere voedingsmiddelen tezamen. Eet bovendien van de groente elke dag een gedeelte rauw. Hiermee wordt volgens hem in het algemeen bereikt dat het voedsel voor 80% een basisch overschot kent. In deze situatie zal het weefsel zijn normale pH-waarde behouden. Althans, dit is de opinie van Ragnar Berg. Het lichaam kent echter ook vele andere manieren om een afwijkende pH te voorkomen. Hierbij spelen de longen en de nieren een belangrijke rol.
Welke zijn nu die zuren in de voeding die voor een zuuroverschot zorgdragen? Het is goed om hier te wijzen op een veelvoorkomend misverstand, namelijk te menen dat voedingsmiddelen die zuur smaken ook zuurvormend zijn. Dit is niet zo, omdat de meeste zuren – waaronder alle zuren in citrusvruchten- gemetaboliseerd worden, dus worden verbrand in de citroenzuurcyclus. Aangezien deze zuren van nature in voedingsgewassen zijn gekoppeld aan mineralen, houdt dit in dat na het verbranden van de zuren de metalen overblijven, die, zoals reeds gesteld, juist basisch zijn en de bicarbonaatconcentratie in het bloed doen stijgen. Met andere woorden: citrusfruit en andere gewassen met organische zuren (appelzuur, melkzuur, ascorbinezuur) zijn wel zuursmakend, maar niet zuurvormend: ze hebben juist een basisch overschot.
Er komen in het lichaam echter ook zuren vrij die niet kunnen worden verbrand, zoals zwavelzuur, fosforzuur en oxaalzuur.
Zoals men in de landbouw kalk gebruikt om een verzuurde grond weer alkalisch te maken, zo zal het lichaam ook calcium, magnesium, kalium en andere mineralen gebruiken (zonodig onttrekken aan depots) om het eigen bloedplasma te alkaliseren. Belangrijkere andere maatregelen: remming van de bicarbonaat-uitscheiding, ademhalingsregulering. Door overwegend een basenrijke voeding (met name vruchten en groeten) te gebruiken, zal men het genoemde buffersysteem ontlasten en een eventueel relatief tekort aan mineralen in het lichaam afremmen.
Verzuring: een belangrijke oorzaak voor pathologie (o.a. kanker) en vermindering van het dagelijks presteren (sport, werk, studie).
Paracelcus was de eerste in onze westerse cultuur die de noemde verzuring van het lichaam de belangrijkste oorzaak van alle ziekten. Bij natuurvolkeren zijn stofwisselingsziekten als reuma, allergieën, diabetes, hart- en vaatziekten en kanker zo goed als onbekend. Ondanks ons gedrag en verkeerde voedingsgewoonten is elke cel in ons lichaam intelligenter dan het geheel van onze hersenen.
50% van het lichaam van de meeste mensen bestaat uit slakken en vervuild lichaamsvocht. Lichamen zijn (met enig gevoel voor drama) verworden tot een afvalberg van slakken, medicijnen, gif en zware metalen en dierlijke eiwitten. Uitscheiding is een dringende prioriteit, niet allen van verzuring, maar van alle exogene toxische last uit voeding, water, lucht etc. Hiertoe dient het totale eliminatiesysteem optimaal te werken en uitscheidingsorganen maximaal te worden ondersteund. Hoewel in de reguliere geneeskunde hier nauwelijks aandacht aan wordt besteed, is het overduidelijk dat het zuurbase-evenwicht in ons lichaam één van de pijlers is van onze gezondheid.
Regulatie van de zuurgraad in weefsels en bloed kan bereikt worden door juiste voeding, levensgewoonten, stressvermindering (moeten/willen), meer bewegen, meer zuurstof innemen, betere co-factoren, dus met vitamines en mineralen.
Voor het organisme is het constant houden van de bloed-pH zeer belangrijk. De moleculaire structuur van proteïnen en daardoor een normale structuur van celbestanddelen is pH-afhankelijk. Ook een optimale werking van enzymen is gebonden aan een normale pH-waarde. pH-waarden lager dan 7,0 en hoger zijn niet met het leven verenigbaar.
| dood | Acidose | pH | Alkalose | dood | |
| 6 | 7 | 7,35 | 7,45 | 7,8 | 8 |
| Verzuurd terrein | Normale gezondheid | Alkalisch terrein |
Verschil tussen de man en de vrouw
Een belangrijk verschil is de manier van verslakken en ontslakking tussen man en vrouw. De vrouw kan ontslakken via de uterus; dat wil zeggen via de menstruatie kunnen slakken en zuren worden ‘gedumpt’. De man heeft dit vermogen uiteraard niet en zal dus sneller verzuren en eerder last hebben van haaruitval of te maken krijgen met een hartaanval, een beroerte en zal korter leven.
Verstoring in de regulatie van de zuurgraad kan op twee niveaus ontstaan: door voeding en door metabolisme.
Voeding
bij een normaal dieet worden zuren en basische voedingsmiddelen opgenomen
a. vleeseters neigen eerder naar een acidose;
b. vegetariërs neigen eerder naar een alkalose.
De gevolgen zijn eenvoudig te beïnvloeden door juiste voeding, leefgewoonten, stressvermindering en beweging.
Oorzaken van verzuring:
| Overmatige spierbelastingCelafstervingVleesKoffie/zwarte theeKoolzuurhoudende drankenSuikers
Ingehouden winden Zuivelproducten Witmeel producten MOETEN Stress à cortisol Lawaai Ergernis en angst teleurstelling |
Onvoldoende kauwenOvervolle maagVerkrampte maagWinderigheidVorming van zure houtenOnttrekking van mineralen
Verstopping Zure uitscheidingen Schimmelinfecties Medicatie Energetische belastingen Gisting in dunne darm Rotting in dikke darm Vorming van organische- en anorganische zuren |
Demineralisatie en de gevolgen
De gebruikte basische mineralen om zuren in het bloed te neutraliseren komen eerst uit de voeding, maar als er een tekort aanwezig is worden ze aan het lichaam zelf onttrokken. Calcium wordt dan uit de botten en tanden onttrokken. Dit proces noemen we demineralisatie.
Dit leidt met name tot osteoporose, hart- en vaatziekten, artritis, artrose, etc en alle degeneratieziekten. Agressiviteit van zuren leidt tot irritaties van weefsels, inflammatie, beschadigde slijmvliezen, droge huid, rode huiduitslag bij baby’s en brandende urine. Ook neemt de permeabiliteit van de darm toe, wat kan leiden tot auto-intoxicatie, allergieën, etc. Gewrichten worden aangetast en ingevreten; artritis, artrose. Verdere demineralisering geeft tandbederf, haaruitval, endocriene disfunctie, osteoporose en reuma.
Verdere gevolgen zijn vermindering van de immuniteit;
- Immunologische organen verzwakken;
- Infecties kunnen toenemen.
Uiteindelijk ontstaan mineralenafzettingen (verslakking);
- Grote hoeveelheden aan de weefsels onttrokken mineralen verstoppen de afvoerwegen;
- Gal-, nier- en speekseltenen, sclerose van organen, blokkering van gewrichten, doofheid.
Kenmerken gerelateerd aan verzuring zijn dus divers:
| Chronische vermoeidheid, energiegebrek, moeilijk herstel, ‘zware spieren’, lage lichaamstemperatuur, kouwelijk, gewichtsverlies |
| Verlies van levensvreugde, depressie, irriteerbaarheid, extreem overgevoelig, nerveus, hyperemotioneel, geen geluid kunnen verdragen |
| Bleek, hoofdpijnen, vochtige gevoelige ogen, conjuntivitis, hoornvliesontsteking, ooglidrandontsteking |
| Koud-warm gevoeligheid van tanden, cariës |
| Maagklachten, zuuroprispingen, maagkramp, gastritis, maagzweer |
| Ontsteking van ingewanden, ontkleuring van faeces, hevige diarree, ‘brandende’ stoelgang |
| Urinezuur in bloed verhoogd, irritatie van urinewegen (‘brandend’ gevoel), polyurie, nierstenen, blaasstenen, jicht |
| Frequente verkoudheden, bronchitis, sinusitis, angina, hoest |
| Zuur zweet, droge huid, rode irritaties (ogen, mond, anus), urticaria, eczeem, schimmelinfecties, psoriasis, neurodermitis |
| Broze nagels, kloven tussen vingers en rond nagels, haaruitval |
| Spierkrampen, lumbago, stijve nek |
| Demineralisering van het skelet (osteoporose), artritis, artrose, reuma, hernia, bindweefselzwakte |
| Hartinfarct, hartritmestoornissen, hyper- en hypotensie, bloedarmoede, winterhanden en –voeten, beroerte, doorbloedingsstoornissen |
| Uitputting van de endocriene klieren, hyperthyreoidie |
| Ontsteking van de geslachtsorganen, overgevoeligheid voor pijn, neuralgieën |
| Allergie, astma, hooikoorts |
| Diabetes, koorts, leverzwakte, geheugenstoornissen, slapeloosheid |
Demineralisatie-peilstok
Het verbruik van mineralen die nodig zijn om zuren te neutraliseren leidt tot verslakking van ons lichaam.
| Demineralisering | Verzuring en vergiftiging |
| Beendergestel “leeg”Gebit “leeg”Klieren werken niet meer | ParkinsonAlzheimer/beroerteGrijze staar/groene staarOorsuizingen/gehoorproblemen |
| Huid “leeg”Nagels “leeg”Klieren “aangetast” | Osteoporose/hartinfarctKlierziektesMaag- en darmziektesAlvleesklierstoornissenOpen been/leverbeschadigingNier- en galstenen |
| Bloedvaten “leeg”Kraakbeen/gewrichten “leeg”Klierverwerking verstoord | Aambeien/arterioscleroseCholesterol te hoogVerstoring van de bloedsomloopSpataders, artritis/artroseAandoeningen van de tussenwervelschijvenReuma/jicht/kramp
Spierspanning |
| Haarbodem “leeg”Melktanden “leeg” | Haaruitval/zweetvoetenKoude voeten/celluliteParadontose/hoofdpijnAangetaste amandelenMigraine/wit aangeslagen tongCariës/verstopping/diarree
Geen eetlust/vraatzucht Hyperactief/maagzuur Lusteloosheid/uitputting |
| Alle mineralen voorraden zijn gevuld | De vloeistoffen van het organisme zijn vrij van zuren en gifstoffen |
Herkennen van demineralisatie cq verslakking kan aan de hand van de volgende kenmerken:
| HaargroeiHuidbeeldTandvleesTandenNagels van handen en voetenDoorbloeding van handen en voeten | Wallen onder ogenUitscheidingsproblemenAfvaldepots op en in de huidOedemenOuderdomsvlekken“kankerplekken” |
Uitscheidingsziekten:
| AcneZweetvoetenTandplaqueOntstoken amandelenEczeemSteenpuisten
Jeukende huid |
NeurodermitisAllergiePsosiasisOpen beenHuidvlekkenaambeien |
Ziekten door verhoogde bezinking:
| GalstenenNierstenenBlaasstenenDarmstenenReumaOuderdomsvlekken | JichtArtroseNierinsufficiëntieHartinfarctBeroertewratten |
Oedeem:
Algemeen: oedemen zijn een overmatige ophoping van vocht, zwelling van weefsels of organen ten gevolge van een toename van de hoeveelheid vocht rond de cellen. De oorzaak van deze aandoening moet worden gezocht in ontstekingsprocessen, medicijnen, de anticonceptiepil, voedingstekorten, trombose en allergieën. Vreemd dat hier niet wordt gesproken over verzuring. Oedeemvorming is namelijk ook het vasthouden van water om zuren te verdunnen.
Osteoporose:
Algemeen: algehele of plaatselijke afbraak van het skelet als gevolg van een verminderde botopbouw wegens capaciteitsverschil tussen aanmaak en afbraak van botcellen, waardoor het bot als het ware ijler wordt en op een röntgenfoto verhoogd doorlaatbaar. De aandoening leidt tot pijn, skeletvervorming en spontane breuken. Osteoporose kan het gevolg zijn hormonale factoren (menopauzale osteoporose), langdurige topsportbeoefening, langdurig gebruik van synthetische cortisonen, chemische stoornissen in de eiwitstofwisseling, inactiviteit, diabetes, anorexia nervosa etc, maar kan ook door langdurige deficiënties in de voeding ontstaan.
We hebben reeds gezien wat de oorzaak kan zijn voor osteoporose. In het bijzonder nog even de aandacht voor de situatie van de vrouw na de menopauze. Hierbij is een mogelijkheid van de vrouw om zuren uit te scheiden gestopt. Het verlies van de maandelijkse uitscheidingsmogelijkheid van zuren en gifstoffen geeft de volgende kenmerken:
- Hitte als uitscheidingsverzoek;
- Zweten als uitscheidingsverzoek;
- Oedeemvorming;
Huid en schimmels:
De huid speelt als uitscheidingsorgaan een belangrijke rol. Zure huidafscheidingen zijn de oorzaak voor huidallergieën, jeuk, puistjes, zweetvoeten, okseltranspiratie en een onfris ruikend lichaam. Vergeet daarbij niet dat de voeten gezien kunnen worden als onze derde nier. Verder laat de haargroei zien hoeveel lichaamschemisch neutraliseringspotentieel aanwezig is.
Schimmels gedijen op een zurige huid. Verzuring betekent hier het ontstaan van schimmelinfecties op de huid, voeten, nagels en in het bloed. Schimmelinfecties komen voor op de huid, in huidplooien, de voeten tussen de tenen, nagels, in het bloed in de darmen, en… overal.
Het is een misverstand te menen dat voedingsmiddelen die zuur smaken ook zuurvormend zijn. Zure voeding heeft een zure smaak: citroen, rabarber, bessen, etc. Deze worden normaal gemetaboliseerd tot basische stoffen.